‘Vanmiddag begonnen in het boek 'Sigur' en het in een ruk uitgelezen, al moet ik toegeven dat ik af en toe even een adempauze nodig had. Wat een weergaloos mooi document is dit. Bewondering voor de directe, prettige schrijfstijl en de mooie compositie van het geheel. Maar vooral diep respect voor de eerlijke en oprechte manier waarop diepe gevoelens van hoop, wanhoop en verdriet met de lezer worden gedeeld. Ik ben diep, diep onder de indruk!’
*
'Je schrijft prettig, ik kon er prima doorheen komen. Het is meer dan een gemiddeld dagboek doordat je een verhalende stijl aanhoudt en zorgvuldige keuzes hebt gemaakt in chronologie en vertelperspectief. Ook enkele cliffhangers zorgen ervoor dat ik in het verhaal blijf en benieuwd ben naar het vervolg. Dat je me soms 'op de proef stelt' met een flashback of andere tussenstap geeft me het gevoel dat je me als lezer serieus neemt; ik hoef niet alleen maar te lezen 'en toen gebeurde dit en toen gebeurde dat', ik kan schakelen.'
*
‘Het is een waardevol boek en laat mij stil staan bij wat er nou uiteindelijk echt belangrijk is in het leven... Ik denk dat veel mensen, en niet alleen andere ouders die een kind hebben verloren, veel aan dit verhaal gaan hebben.’
*
‘Van het begin tot het eind, volledig gekluisterd aan dit boek. Ik moest doorlezen. De mooie beschrijvingen van alle momenten, de persoonlijkheid van de schrijver die door het boek schijnt, hoe dapper en avontuurlijk, zoveel liefde voor de wereld, medemens, de natuur, de poëtische reismomenten erdoorheen. Hoe bijzonder het is dat iedereen in deze familie ging schrijven en alles wat de vader heeft opgeschreven richting de moeder tijdens die 16 dagen. Vele mensen zullen zich hierdoor begrepen voelen.’
*
‘In één adem heb ik dit boek uitgelezen, m'n wangen nat van de tranen. Indrukwekkend, verdrietig, bijzonder, eerlijk, mooi en af en toe ook herkenbaar. Bedankt voor het delen van dit verhaal, ik hoop dat het ook anderen troost, kracht, verwerken en helen zal bieden.’
*
‘Wat een mooi boek is dit! Heel knap hoe persoonlijk, kwetsbaar, eerlijk en open de schrijver alles vertelt, terwijl het nergens pathetisch wordt. Ook bijzonder om te lezen hoe niet alleen de moeder, maar ook de vader, zus en opa en oma de gave van de pen bezitten. Dat ze allemaal zo mooi, treffend en poëtisch verdriet in woorden om kunnen zetten: wat een gave! Wat een geschenk aan de wereld!’
*
'Ik heb dit boek in één adem uitgelezen. Wat een prachtige maar hartverscheurende ode aan het jongetje Sigur. Regelmatig heb ik zitten slikken en voelde waterige ogen ontstaan. Zo bijzonder hoe de schrijver zulke prachtige woorden heeft gevonden om haar verdriet en de worsteling te omschrijven. Zeer indrukwekkend!’
*
‘Een mooi boek, in één ruk uitgelezen” Dit hoor je vaker over dit boek maar dat gold niet voor mij, ik kon dat niet met dit prachtig geschreven levensverhaal. Meerdere keren moest ik het even aan de kant leggen. Het ontnam me de adem. Ik viel ermee in slaap en 's morgens bij het wakker worden was er het gevoel weer alsof de rouw en het verdriet gewoon waren doorgegaan in mijn slaap. Hoe dit leed en verlies onder woorden is gebracht, zo indrukwekkend en ongelooflijk mooi en oprecht. Ik heb gedurende het lezen menig traantje moeten laten en mee gerouwd met het hele proces van hoop, angst en verwarring. En dan toch het afscheid van dat dappere en mooie ventje Sigur . Hij mocht niet blijven leven. Dit onbeschrijfelijke verdriet en gemis is bijna niet in woorden te vatten, daarom is dit boek zo krachtig.’
*
‘Ik denk dat hier voor heel veel mensen woorden worden gegeven aan wat ze allemaal kunnen voelen.’
*
‘Wat een gave als iemand deze rollercoaster op deze manier aan het papier kan toevertrouwen. Ik ben tot in het diepst van mijn ziel geraakt door de manier waarop ik aan de hand wordt genomen in dit bijna ongelooflijk waanzinnige avontuur. Ik heb het boek in één adem uitgelezen, daarna verbluft en geraakt achtergelaten. Dank, dank, dank.’
*
‘Wat een meeslepend en openhartig boek, ik heb het in één ruk uitgelezen. Als buitenstaander vorm je wel een idee, maar nu zie ik nog meer welke hartverscheurende emoties het krijgen en verliezen van een kind met zich meebrengt. Prachtige schrijfstijl ook, en dat geldt ook voor de teksten van anderen in dit boek. Wat een creatieve en getalenteerde mensen allemaal!’
*
‘Dit boek heeft mij geraakt. Het grote verdriet, de angsten en ook dromen zijn nuchter en gevoelig tegelijk opgeschreven.‘
*
‘Wat een prachtig geschreven boek. We hebben het in één adem uitgelezen. Bijzonder om zo dichtbij zulk intens verdriet te komen. Het voelde intiem en heeft ons beiden erg geraakt. Wat een schrijverstalent.’
*
‘Uit nieuwsgierigheid heb ik dit boek gekocht, niet wetende dat het verhaal mij zo zou raken. Zo helder verwoord, echt razendknap en treffend.’
*
‘Gisteren brachten vrienden die in Nederland waren dit boek voor me mee. Ik begon te lezen, hield niet meer op. Ik huilde. Zo mooi, eerlijk, moedig geschreven. Zo kwetsbaar. Het heeft me diep geraakt. Zò te schrijven en te voelen is wat ik verwerken noem.
*
‘Gisteren heb ik dit mooie en ontroerende boek in één ruk uitgelezen. Het is geweldig geschreven. Een page turner en dat is een prestatie voor een boek over zo'n zwaar onderwerp.’
*
‘Dit boek is geweldig geschreven en wat is dit ook een cadeau voor het latere kindje om dit later te kunnen lezen. Echt bijzonder, ik ben geïnspireerd om ook e.e.a. op papier te gaan zetten voor mijn kinderen, dank daarvoor!’
*
‘Het verhaal heeft me echt geraakt. Het boek gunde mij een intieme blik op de periode van de eerste tot en met de laatste zwangerschap; de bewoordingen en schrijfstijl trokken me als het ware 'dichtbij', lieten me het geluk, de angsten, onzekerheden, boosheid en het immense verdriet meevoelen. Ik las het af en toe met een brok in de keel. Van de andere kant zorgde de relativerende toon in het boek ook voor een mooie balans. Je gaat niet ‘kopje onder’ in ellende. En dat is misschien wel waarom ik het boek waardevol vind: hoe duister het perspectief ook, hoe onpeilbaar het verdriet en de boosheid, hoe gekmakend de angst en onzekerheid ook zijn, ergens blijft een ongefundeerd vertrouwen bestaan dat het leven hoe dan ook weer z’n draaglijke vorm krijgt. Ik kan me niet spiegelen aan de ervaring van een ouder die een kind verliest, een kind dat je gezond grootbrengt of van een zwangerschap die je besluit af te breken. Dat hoeft ook niet om bemoedigd of geïnspireerd te raken door het boek. In essentie gaat het verhaal om overleven, je niet laten uitschakelen door het lot, maar overeind te blijven temidden van zoveel tegenspoed en onzekerheid. En dat met veel tijd en ruimte voor het verwerken van wat onmogelijk te verwerken lijkt. Het lezen van Sigur - voor even en altijd heeft mij goed gedaan.’
*
'Ik heb het boek bijna uit, vanmorgen in begonnen. Wat eerlijk en mooi. Zo herkenbaar. Ook met dat ziekenhuis wat een fout heeft gemaakt. Dank je wel. Ik kan niet wachten om het boek uit te lezen, heel bijzonder. Doet mij en mijn vriend ook goed in het verwerken.'
*
‘Jouw boek viel net op de mat. Ik dacht even een klein stukje te lezen maar kan niet meer stoppen. Wat kun jij waanzinnig mooi schrijven. Ik ga snel weer verder lezen en meevliegen in de reis die jullie hebben meegemaakt. Het voelt alsof ik bij je ben.’